Thursday, November 15, 2007

വിരഹവേദ‌ന

വിര‌ഹവേദന

മധുവുണ്ടു മത്തനായ് പുതുപൂവു തേടി
യാത്രയായ് ഭ്രമ‌രമിന്നുല്ലാസചിത്തനായ്
വിരഹം പേറിടാനാവാതെ തല താഴ്ത്തി
നില്‍ക്കുന്നുവോ മഞ്ഞക്കോ‌ളാമ്പിക‌ള്‍

12 അഭിപ്രായങ്ങ‌ള്‍:

ഭൂമിപുത്രി said...

തലതാഴ്ത്തിനില്‍ക്കുന്ന മഞ്ഞക്കോളാമ്പിയേയും കൂടി കാണിക്കാമായിരുന്നു

Sethunath UN said...

ആ മഞ്ഞക്കോളാമ്പിക‌ളാണ് ഭൂമിപുത്രി ഫോട്ടോയിലു‌ള്ളത്. അവന്‍ തേന്‍ കുടിച്ചുകഴിഞ്ഞ് പൂവില്‍നിന്നും പുറത്തിറങ്ങിപ്പോകുന്ന കാഴ്ച‌യാണ് വിഷയം. ന‌ന്ദി. :)‌

സഹയാത്രികന്‍ said...

:)

ഏ.ആര്‍. നജീം said...

:)

പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്‍ said...

ശകുന്തള എത്തി വണ്ടേ, ഇങ്ങു പോരൂ....

നന്നായിട്ടുണ്ട്‌ ട്ടോ

ശ്രീഹരി::Sreehari said...

നിറങ്ങള്‍ എനിക്ക് ഇഷ്ടമായി

Murali K Menon said...

:)

ഗിരീഷ്‌ എ എസ്‌ said...

മനോഹരം
ഭാവുകങ്ങള്‍

പ്രയാസി said...

ഫോട്ടൊയും കവിതയും നന്നായി നിഷ്കൂ...
പിന്നെ വിരഹ വേദന..! മ്വാനെ ഇടഞ്ഞ കൊമ്പനാ ലവന്‍..!
ഇവന്റേന്നു കിട്ടുമ്പ ഒള്ള വേദനയുണ്ടല്ലൊ..ഹൊ!ഹോ! ഹോ! അതാണു വേദന..:)

Sethunath UN said...

സഹയാത്രികന്‍ : നന്ദി
ഏ.ആര്‍. നജീം : നന്ദി
പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്‍ : നന്ദി
ശ്രീഹരി : നന്ദി
മുരളി മേനോന്‍ : നന്ദി
ദ്രൗപദി : നന്ദി
പ്രയാസി : ട്രൂ ട്രൂ. റിസ്ക് റിസ്ക് :) നന്ദി

മന്‍സുര്‍ said...

നിഷ്‌കളങ്കാ....

നന്നായിരിക്കുന്നു.......വരികളും പിന്നെ ചിത്രവും

നന്‍മകള്‍ നേരുന്നു

ഗീത said...

ചിത്രവും കവിതയും നല്ലഭംഗി.....
എല്ലാ പൂവുകള്‍ക്കും ഇതുതന്നെയണല്ലോ നിയോഗം.